Άλλο κουμάντο φθινοπωρινό
Τέλειωσε πια το τέλειο καλοκαίρι
Η ηλικία με την φαρδιά όρεξη
Και τα ξυπόλητα αλητάκια της μέρας!
Ψιχαλισμένοι δρόμοι, πεζοδρόμια ψυχρά
Φθισικά προάστια, φώτα
Ασθενικά, μουσική δειλινή κατακόκκινη
Ξεχυμένοι από το πληγωμένο κορμί της μέρας
Που πεθαίνει
Άλλη μια φορά υπέκυψε
Στην νύχτα!
Ψύχρα στα μάτια της νύχτας.
Τα βλέπω όλα αυτά.
Το βράδυ βράδυ η γη ακουμπάει στην παλάμη του πόλου της.
Ανάμεσα στα πεύκα, τον γαλαζωπό ουρανό
Η πανσέληνος.
Πασπαλίζοντας με άχνη τα δέντρα
Τη βαριά υγρασία που αγγίζει
Το κόκαλο…
21.9.1983
Ζούμπερι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου