Να βυθίζομαι στον αφρό της κοιλιάς σου.

67.

Να σε ξοδεύω με τον τρόπο που έχω,      να μοιράζεσαι

μέσα στον άνεμο και την σκιά,

να εξέχουν τα στήθη σου πολεμίστρες..

Ως κι ο πόθος παρέρχεται αν  σωστά

δεν τον συντηρείς..     

Να είσαι

η θηλή που βυζαίνω και πάλι το γάλα

το μητρικό..

Να μου σβήνεις την αληθινή ηλικίa       Να βυθίζομαι

στον αφρό της κοιλιάς σου.       Να μην θέλω να βγω

ούτε για μιαν ανάνηψη!..

                                                                   26.5.2008