Η ζωή είναι θάνατος που ελπίζει
Κερδισμένη μισή μέσα στην όραση- τουλάχιστον
Γυμνή ή απελευθερωμένη
Σαν ιδέα
Με πάθος.
Στέλνει ακοές ελπιδοφόρες πίσω απ’ τα συρματοπλέγματα
Κυριεύει τον Δεκέμβριο τον Μάρτιο
Εκπορθεί τα κάστρα του Οκτώβρη
Σιωπηλή μέσα από ευαγγελικές φωνές
Που διαλαλούνε απότομα την απουσία.
Ο μαέστρος της παθιασμένος αποκαλύπτει·
Η μουσική της αποφεύγει τον κίνδυνο
να συγκρουστεί με το ψέμα
Ξυπνάει
Διαμελίζεται
Εκούσια μηδενίζει τον εαυτό της με γαλάζιες
φωνές «νενικήκαμεν»…
9.6.1983
Ζούμπερι
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου