Ω… ακούγομαι σκληρός… δεν είμαι..

Όταν ζητάς να σε χειροκροτούν δεν έχεις καταλάβει

πόσο λίγο διαρκεί μια φήμη
ανθρώπινη..  Αχ τότε

εσύ δεν κατέχεις παρά ένα ματαιόδοξο κακομεταφρασμένο λουλούδι

που είναι της φιλαυτίας σου η ανταμοιβή.

Τι θα γίνει όμως αν οι πλανήτες συγκρουστούν κι από την γαλαξιακή σκόνη ένας μπουχός
από εκατομμύρια τιποτένια άστρα σκεπάσει τα πάντα;

Πού θα καταφύγουν οι ρηχές αστείες σοφίες σου;

Μένω στην φιλία που μου δίνουν τα λόγια
αυτών που έχουν νορμάλ και καθαρογραμμένο εγκεφαλογράφημα.

Ω     ακούγομαι σκληρός      δεν είμαι..

Είμαι πεπεισμένος ότι αυτό που χάνει κάποιος θα το βρει

να τον ακολουθεί όπως το επιβάλλει η ψυχή του.

Και ύστερα, σε μια ιστορική λακκούβα όλοι δεν κρυβόμαστε;

Τι να φοβάμαι από τον χρόνο που όλα τα δαμάζει;..