Το βουνό ανεβαίνει στο ύψος της καλής εντύπωσης
σαν στον φωτογραφικό φακό να εντυπώνεται η ομορφιά του.
Οι αρχαίοι θεοί πια δεν το κατοικούν, έχουνε φύγει.
Μένουν τα λόγια των ύμνων και οι διθυραμβικές σιωπές
μέσα στον σκοτεινό άνεμο.
Πέρα δώθε πάνε οι απόγονοι των παλιών αετών
που κάποτε θα κάθιζαν πάνω στο σκήπτρο ενός Δία.
Στοχάζονται
όπως ψηλά ψηλότερα πετούν μες την ανεστραμμένη μέρα.
Ποιός φοβάται πια να πεθάνει;
25.5.2008
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Ya no tenemos miedo.
Un abrazo
Jessenia
ahora que nuestro pueblo se ponen a prueba, nos vamos juntos la belleza de la poesía.
abrazos y besos.
Δημοσίευση σχολίου