Καταλαβαίνεται μιαν οδύνη που’ ναι από ποιήματα;
Έχω πέσει μες την θάλασσα του πάθους
μ’ ένα ξεφούσκωτο σωσίβιο ελπίδας.
Ποιός έχει οφέλη από τον αποκεφαλισμό μιας καρφίτσας;
Απωθημένα και βουερές ψυχώσεις έρχονται
να μας δαγκώσουν τον λαιμό. Βρικόλακες!
Η ανοησία είναι η κοφτερή απόληξη της μοναξιάς.
Η υπεράσπιση του θάρρους μάταιος κόπος.
Βούλιαξε απαλά η λέξη «άνθρωπος»
μέσα στο βίαιο όνειρο
γίνηκε
μια άλλη Ατλαντίδα.
Έχει συλλογιστεί κανείς στην λύπη του
έναν ηθοποιό της κωμωδίας;
Αυλίδα 2/9/82
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου