αυγή των αινιγμάτων και απ' την νύχτα των ζαρζαβατικών
που έτριζαν σιγά σιγά να μεγαλώσουν
μια γεύση από ζάχαρη που έκανε
φίλο τον κάθε ουρανίσκο.
τα ηλιοτρόπια στεγνώνουν στον αέρα, αποστραγγίζεται
η καλοσύνη τους- μύγες πετούν σαν ξαφνικά ξίφη της άκομψης ενόχλησης.
πέφτω μες την παγίδα των συλλογισμών. τα χωράφια
από την μια μεριά κοιτούν την θάλασσα- από την άλλη
το φως ξημερώνει επάνω τους τον υπέροχο μύθο του. κοιτάζω
που κάποιοι περνούν με τις κυριακάτικες ωραίες στολές τους:
κάτοικοι ενός ονείρου μιας νησιώτικης
επαρχίας. το μεσημέρι
κάποτε καρφώνεται μες την καρδιά του ωραίου γιασεμιού
που πίνει νέκταρ και μεθά σε μια απόκοσμη διάρκεια.
16.05.2010
2 σχόλια:
"...ακουμπώντας την παλάμη στην κουπαστή των ονείρων και των στίχων σου Στρατή, ακούγοντας "τα ζαρζαβατικά που τρίζουν σιγά σιγά να μεγαλώσουν", ""πέφτω μες την παγίδα των συλλογισμών" και αναρωτιέμαι φίλε μου:
Ωραία - λέω στον εαυτό μου- Χριστόφορε εσύ ισχυρίζεσαι ότι κάθεσαι και γράφεις βυθιζόμενος στο παρελθόν. Όμως αυτά που γράφεις τα είδες τα έζησες με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Πως είναι δυνατόν - λέω στον Χριστόφορο - να συλλάβω την εικόνα πχ: "το μεσημέρι κάποτε καρφώνεται μες την καρδιά του ωραίου γιασεμιού...".
O Χριστόφορος με κοιτάζει με απορία σηκώνει τους ώμους και φεύγοντας μουρμουρίζει: "Κάτι θα του έκανε εκείνος ο Στρατής πάλι!"
Μου ήρθε να του βάλω τις φωνές αλλά τον άφησα να φύγει γιατί θα γινόμασταν μαλλιά κουβάρια πάλι για χάρη σου Κύριε Στρατή με τις απίστευτες εικόνες σου.
Μάλιστα κύριε!!
Καλό σου απόγευμα κύριε!!
ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ
Κακή εποχή για πρίγκιπες φίλε, κακή εποχή..
Να δούμε που θα καταλήξει..
Αν και προσωπικά μόνο σε εξεγέρσεις που θα αναστατώσουν τις δομές προσβλέπω..
Αυτός που θα αντιδράσει θα είναι ο πρώτος υγιής..
Σ’ ευχαριστώ για το ταξίδι σου στους στίχους μου.
Πέρασα βιαστικός απ’ την σελίδα σου και δεν άφησα σχόλιο.
Θα επανέλθω δριμύτερο.
Ελπίζω να απολαμβάνεις την συντροφιά που σου χαρίζουν τα εγγονάκια σου..
Να τι είναι από μόνο του ποίημα!
Καλό βράδυ!
Δημοσίευση σχολίου