Χαιρετίζω τα πάθος σου αναπέμπω τον γλαφυρό ύμνο που απορροφάει η μέρα
Κινώ νήματα του φωτός τόσο εγωιστικά δεμένος
μ’ αυτές τις ιριδίζουσες λέξεις
μ’ αυτές τις ιριδίζουσες λέξεις
Είσαι αξίνα που ανακαλύπτει αρχαιολογικά επιφωνήματα
Τόσο επιδέξια μεγεθύνεις
το Απλό τόσο δικαιωμένη
το Απλό τόσο δικαιωμένη
Άσε τις αισθηματικές πεταλούδες σου να πετούν
γύρω από το λυχναράκι της δικής μου χαράς
γύρω από το λυχναράκι της δικής μου χαράς
Σε είδα που ξέπλεκες μια μέρα τα μαλλιά σου
και ένιωσα τα δόρατα όλα πώς σκοτώνουνε
και ένιωσα τα δόρατα όλα πώς σκοτώνουνε
Αν για τον έρωτα ο δόλιος δεν παραφυλάς.
Χαιρετίζω το πάθος σου ποθώ το κορμί σου
είσαι νόμισμα με πολλαπλή μέγιστη αξία
Ό,τι σε εξαργυρώνει είναι ένα φιλί
που βάφει κόκκινα τα πεζοδρόμια
που βάφει κόκκινα τα πεζοδρόμια
Των ονείρων που περπατώ και την ζωή μου ξοδεύω..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου