ΠΑΡΑΘΥΡΑ ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ..

75.

Εσύ  Βρούτε θα αρπάζεις πάντα την ζωή ενός αειθαλούς Καίσαρα..

Παίζουν τα χρόνια πάνω μας κι ο άνθρωπος πάντα θα αγαπά να άρχει.

Διαβάζω τις εκμυστηρεύσεις του δέντρου, καταλαβαίνω

πως η ρίζα υπάρχει πίσω απ’ όλα τα πράγματα, τα γεγονότα..

Σαν γραμμή συμβολική της γέννησης που όταν αναγνωρίζεις την πορεία της εκείνη είναι ήδη μέσα στην ζωή σου.

Δεν ευστοχούμε οι άνθρωποι! Δεν

αντιμιλάμε στο ευτελές.

Να μπορούσα κοιτάζοντας το πιο μικρό λουλούδι να κατανοώ

πόσο με χρώμα κι απαλό βελούδο

από τα πέταλά του ξημερώνει άλλη ηθική!

Που μόνο η μέλισσα μπορεί να μας την αποσαφηνίσει!..

                                                                        1.6.2008

76.

Τραγουδούν οι Κυριακές αλλά μέσα τους τίποτα δεν έρχεται

από θεό χαμπέρι για να γαληνέψει ο άνθρωπος-

Και το πουλί που διάβασε όλη την σοφία πάνω

σ’ ένα κλαδί του δέντρου, τώρα βλέπει

να ρέει ο χρόνος του- 

    

Όπως σ’ ενός Νταλί

τον ενθουσιασμό λιώσανε τα κακόβουλα ρολόγια!

Η λίμνη ανοίγει τα κιτάπια της και την διαβάζουνε πουλιά·

στην όχθη της οι πάπιες φλυαρούνε

και το μετανιωμένο αεράκι εκεί συνοφρυώνεται που είδε

στο θρόισμα των φύλλων να μην ξέρει ν’ απαντήσει πιο σωστά!

                                                                         1.6.2008