Πόση νύχτα κρατώ στην παλάμη μου;

Πόση νύχτα κρατώ στην παλάμη μου;

Η Αττική έχει για μένα όλα τα δώρα-

χαίρομαι με τον νου να την κρατώ-

σιδηροδέσμιος πάνω στο εύκολο χώμα της..

Εννιά η ώρα το πρωί, ουράνια αναστάτωση..

Με λάμψεις κάλλους των Ιούλιων δέντρων

αυτοκρατορικό φιρμάνι για να είναι όλα επίσημα

και να μηνούν λευτεριά..

Άνωθεν έρχεται η φωνή που κάνει να αγάλλονται τα δέντρα..

χρυσόμυγα πεισματική που ζουζουνίζει ατέρμονα.

Στο γαλάζιο που πλήθυνε το κουράγιο μου

με ποιητικό μπαρούτι γράφω και γράφω..

Όσα είδα μείνανε άυλα σχεδόν παραμυθένια

και τα άλλα τα τύλιξε η σκόνη αυτή της λησμονιάς.

Σε κρατώ ζωή σε κρατώ στην παλάμη μου

Και απ' τις λέξεις που ορίζω διαμάντι όρυγμα μένει

απ' όπου πολεμώ τις φρικαλέες μελαγχολίες μου..

                                                                      10.7.2011