...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

16 Φεβρουαρίου 2012

Ποιητικά είμαι μια σφήγκα που σε όλους επιτίθεται-



Προσελκύω το πάθος της στιγμής, ποντάρω
Στην ελληνικότητα των ημερών μου      όσο κι αν πια δοκιμάζομαι
Θυμώνω με τον κόσμο, αγαπώ τον κόσμο
Όμως         μέσα σ’ αυτήν την περιδίνηση
Άστρα και αισθήματα είναι μια φρέσκια ιδέα
Καρποφόρα
Που δεν εξαντλείται·       ορίζουν οι δημόσιοι στοχασμοί μου
λαϊκό δικαστήριο
Που συνεχώς με κρίνει
Στις κοσμοθεωρίες που ενέσκηψα
ριζώνει η ελπίδα μου..
Η ύλη με κατατρώει ανάποδα.
Μένω χέρια και κουτσό μυαλό.
Ωρίμασα απ’ την μεριά μιας αδιαπραγμάτευτης σύνεσης.
Επαναστατώ προς όφελος των καθαρογραμμένων ονείρων.
Ζηλεύω την αλαφράδα που μια πεταλούδα πετά.
Διαδηλώνω ενάντια σ’ όλα τα καθεστώτα.
Έχω πατρίδα μια αισθηματική Ομορφιά.
Ξεχνώ τον τρόπο που η ζωή με οξείδωσε.
Ανασηκώνομαι από την πτώση μου πάλι και πάλι.
Θέλω να ακυρώσω τους πάτρωνες. Οι  νέοι άνθρωποι
Να αποτινάξουν από πάνω τους το κάθε βάρος.
Οι αξίες που αγαπώ είναι εν δυνάμει ζωντανό μανιφέστο.
Ποιητικά είμαι μια σφήγκα που σε όλους επιτίθεται-
Αλλά από το μέρος της ευάλωτης σάρκας.
Θα φύγω σπρώχνοντας τις σπουδές μου στον διαγωνισμό της σιωπής.
Ας με φωτίσει μια καθηλωτική έμπνευση..
Ας με αναλώσει σε μια πορεία προς το φρικαλέο ανίκητο φως..




1 σχόλιο:

~reflection~ είπε...

Αδημονώ για τη μέρα
που οι Λεξεις
θα αποκτήσουν Σάρκα
και θα πολεμήσουν για μάς...


καλό βραδάκι..

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου