...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

4 Φεβρουαρίου 2012

όσο ένα χαμόγελο μπορεί να διαρκέσει




14.

Κάτι σου αποσπώ απ’ το χαμόγελο που ενώ διάρκεσε
όσο ένα χαμόγελο μπορεί να διαρκέσει
άφησε ένα άρωμα του έρωτα μέσα στην κάμαρα-
σα να λευτερωθήκανε πουλιά!

Τα κοιτώ που πετούν.      Είναι η έννοια  μου..
Είναι η αγρύπνια μου.      Είναι ο πόθος μου..

Κι εσύ φεύγεις και πας  και χάνεσαι
δασκαλεύοντας το φεγγάρι να μην μου φωτίσει την νύχτα!

                                                                             18.5.2008


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου