Ένα βιολί από αόρατη σύμπτωση
φεγγαριού και νύχτας
Καθώς το ποίημα γράφεται ανατολής μεριά
με τις λιγότερες οξείες κι ένα στρογγυλό ματάκι
σαν χάντρα φυλαχτού που ένας άγγελος κρατά!
Βγάζει νότες, ψιθυρίζει στον άνεμο,
μουσικές υποταγμένες σε φιλιά, στην εσπέρα
που ακρίβυνε μες τα λεγόμενά της
βυθίζοντας με χάρη μέσα σε μια θάλασσα μαργιόλα.
Ένας μαΐστρος γράφει λέξεις πόθων για το απέναντι ακρογιάλι!
Ψαρεύουνε οι ίδιοι άνθρωποι που εχτές σαν να ατυχήσαν
να δουν πως στα ρηχά της σύμπτωσης ετούτης περπατούσε ο θεός!
15.5.2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου