………..

Στον θυμό λοιπόν και στον θυμό κανένας δεν συμβιβάζεται.

Είναι σκληρές αλλά παρθήκανε χρόνια μπροστά οι αποφάσεις.

Τι δεν ήξερες; Μήπως βρήκες ποτέ το θάρρος

να γκρεμίσεις τους εγωισμούς προτού να γίνουν άρματα δρεπανηφόρα; Μήπως

άφησες πίσω την νύχτα

και θέλησες έναν ήλιο και φως, μια σιωπή

που να περιέχει περισσότερα λόγια

από ενός στόματος την λερναία πηγή

που ξεστομίζει φλόγες ζωής και τελεσίδικο θάνατο;…

Κάηκε σαν ένα τσιγάρο η ματαιότητα-

όλοι μας την βυζάξαμε ·

τρυπώνουν τα συμπεράσματα στις τσέπες μας,

ο θάνατος είναι τελικά λευκός-

σαν μια σελίδα ανοικτή σε προσμονές και αντιφάσεις..