Μοντέρνα εκδοχή αγιοποίησης!

Ανάμεσα στα μπλεγμένα φρούτα και τα ξέπλεκα μαλλιά

το μεσημέρι μεστώνει τις ρώγες των σταφυλιών και τις παρομοιάζει

με κείνες που φυλάν’ τα κορίτσια

μες τον στηθόδεσμο που ασφυκτιά

από του πάθους την ορμή και των ερώτων την κάψα.

Και τα πρησμένα μέσα στην βροχή του Ιουνίου δέντρα,

φερέφωνα μιας καθαρότητας που δεν επισκιάζεται

ομιλούν  - κι ας μην ξέρω ν’ ακούσω σωστά-, ομιλούν

μία γυμναστική των αισθήσεων και

μία μουσική των μουσικών.

Αυτό που περνά είναι η αγιότητα που ντύθηκε κοινή και δίδεται

σε όλους σαν αντίτιμο της κουρασμένης ψυχής τους..