Με το φτυάρι της η νύχτα πετά το χώμα του φεγγαριού επάνω
στα πλατανόφυλλα.
Το αηδόνι πια σώπασε, το σκοτάδι πέφτει κάθετο πάνω στα
χόρτα και τις φτέρες.
Δεν υπάρχει γύρω κανείς-στο παραμύθι ξετυλίγεται η ιστορία.
Οι σιλουέτες των δέντρων λικνίζονται φοβιστικά μες το αχνό
φως.
Η γεωμετρία του λόφου αναζητά το εμβαδόν της κάτω από του
πεύκου την αψάδα.
Το αίμα των φυτών κινεί του οξυγόνου την περιουσία μες της
γης τα χρηματιστήρια..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου