Η πραγματικότητα…

Με το λίγο της επιβάλλεται η μελαγχολία.

Ο ήλιος διαθλάται και καταλήγει μια αποκαθηλωμένη προσευχή

που πρόφεραν οι σαμάνοι πριν πέσουν για ύπνο. Παράξενο:

τα πουλιά μόνο πετούν πάνω απ’ το κεφάλι μας

και αποδημούν προς τα ζεστά μέρη του νότου.

Η πρωτεύουσα σκλαβώθηκε απ’ τους αλλοδαπούς.

Οι αλλοδαποί σκλαβώθηκαν απ’ το κεφάλαιο.

Το κεφάλαιο σπέρνει χολέρα και πανικό.

Η πρωτεύουσα σκλαβώθηκε από τον πανικό της.

Περνούν τα τρόλεϊ ζωγραφισμένα απ’τα όνειρα των νέων.

Η φαντασία πάντα ήτανε χρωματική.

Μια αλλήθωρη νεολαία, που έλεγε κι ο ποιητής,

χειρουργεί νομίζοντας όλα τα ξέρει.

Η πραγματικότητα τους πάντες εκδικείται

και αφήνει ένα κατακάθι κατάθλιψης μες την ψυχή που βαλτώνει

σε ήρεμα θολά νερά..