Έδεσα τα χρώματα με την κλωστούλα της γραφής
Και απόκτησα των ιδεών το χρυσάφι.
Α ο ήλιος! Ο θεός των θεών, α η θαλπωρή
η χτισμένη κοντά του!
Τώρα που φεύγουν οι ομίχλες από το κεφάλι μου
Και το λουλούδι άξια νομοθετεί και ευ τα πάντα πράττει
Τώρα γνωρίζω πώς μετρά η ευδαιμονία..
Σιγά σιγά δεν θα ‘χω τίποτα να πω,- θα διορθώνω
Τις φορεσιές των δέντρων και θα πιστεύω στον θεό της αφής
Σιγά σιγά θα λείψω, όπως έλειψαν όλοι…
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου