Το δωμάτιο διαστέλλεται ως το υπερπέραν.
Χλευάζω τους λεπτοδείχτες.
Η κάθε σκιά γίνεται γίγαντας που με τρομάζει.
Με σώζει η θάλασσα σαν ένας στίχος που κρύβει την ελεημοσύνη
του Θεού.
Ο ήλιος δύει.
Με βεβαιότητα.
Δεν έχω καιρό για άλλες αντιρρήσεις…
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου