Και η Κόρινθος να απομακρύνεται.
Με έθρεψε
με μητρικό του ήλιου της γάλα.
με μητρικό του ήλιου της γάλα.
Τώρα τα αμπέλια της καψωμένα μες το βαθύ μεσημέρι
Νυστάζουν και στέκονται κοντά στην αλληλεγγύη των χωραφιών.
Ένα τρένο πέρα γυαλίζει
Σαν κάμπια σιδερένια που τρέχει χρωματισμένη
με το γκράφιτι της νιότης.
με το γκράφιτι της νιότης.
Η εθνική οδός αχνίζει με την κόλαση της ασφάλτου.
Οδηγώ καταπίνοντας σκέψεις και βαρετά χιλιόμετρα.
Επετεύχθη το μεροδούλι κι απόψε…
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Και η Κόρινθος να απομακρύνεται.
Με έθρεψε
με μητρικό του ήλιου της γάλα. ...ΣΠ
...ου παντός πλειν ες Κόρινθον...
!!! Άρα, ευλογημένη και η βαρετή απόσταση!
Αν πήγαινες από τον παλιό δρόμο, όμως;;;;;;;;;;;
Σπάρτα ανθισμένα (η αγάπες μου) και μπουκαμβίλιες σκαρφαλωμένες στις στέγες;;;;;;;;
Φιλι
παραπανίσιογια κάτω από το...αυλάκι,
Υιώτα
"Αστοριανή"
ΝΥ
Απ'τον παλιό δρόμο πήγα Υιώτα μου-
φιδοσέρνοντας πλάι στην θάλασσα..
τέλεια ήταν!
φιλιά σε σένα και τον Δημήτρη σου!
Δημοσίευση σχολίου