Τόσο
πικρή μέρα, τόσο
Μεγάλη
ανθρώπινη φυλακή! Στον αέρα μέσα ταξιδεύουν
Το
παραμιλητό των φυτών και των δέντρων η ανάσα.
Κόκκινα
πάθη και κίτρινες φλυαρίες.
Στους
δρόμους σύντομα ταξίδια – η ζωή όλη σύντομη.
Πρόλογος
κατατοπιστικός – καθόλου φαντασία· η ποίηση λείπει.
Πεζό
διακύβευμα μέσα σε μια ιστορία που μουχλιάζει και ζητά
την
επανάστασή της την σωστή.
Στους
λεπτοδείχτες επαφίεται το παν να πάψει να αυτοκαταστρέφεται.
Στο
βιβλίο μου οι λόγχες πυκνώσανε και με απειλούνε..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου