Η κόρη η θαλασσάχραντη…

Επάνω στο κορμί σου γεύονται οι αθωότητες οπτιμιστικό νερό

Και οι νύμφες του Αυγούστου στεφανώνονται πορφυρά ρόδα

Στην γαστέρα σου λιμνάζει πόθος αγγέλων

Και η επιδερμίδα σου κεντά της αμαρτίας την προίκα..

Ανεμίζουν τα μαλλιά σου ως την άβυσσο των ερωτικών περιπτύξεων

Και το λινάρι του ντουνιά κρατά μια υποψία απ' την σκούφια σου

Σαρκώνεις την φυγή προς τα βασίλεια άλλων ελπίδων

Κι αγέρωχη κινείς τα νήματα της επανάστασης και της ευαισθησίας.

Γελάς πίσω απ' τα γεγονότα που σε προλαβαίνουνε

Γελάς και είσαι η επικύρωση των πάντων

Κι εγώ που ξέρω από σημασίες του Τίποτα

Ακολουθώ την όψη σου και θέλγομαι από το ερωτικό ανάστημά σου..