Τα νερά θα με προδώσουν, τα νερά· κι εσένα
που διαβάζεις την απογευματινή ησυχία και το ναυαγισμένο
όνειρό σου που παρασύρει
ο ποταμός κάτω απ' τα γεφύρια του, ρακένδυτο όταν
θα έρθει το βράδυ να αναγγείλει το πρίμο φεγγάρι του, μια εικασία
όλα να χρησιμοποιηθούν εναντίον σου, καθώς
ο χρόνος εξαφανίζει τις ρυτίδες για να γραφτεί
η ιστορία με το σφρίγος μιας νεότητας που στην δική σου
αρέσκεται να ζει παράλληλα και να προσιδιάζει..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου