Δρασκέλισε στεριά και φέρε θάλασσα μπροστά σου, μάγισσα κόρη
που των αερικών επήρες την θωριά και δεν χωράς μες το ποίημα-
Ο Αύγουστος ζεσταίνει τα γυμνά σου πόδια, η άμμος
κλέβει αποτύπωμα απ' την αιωνιότητα, χαρίζεις την φωνή σου
στο κύμα-
κλέβει αποτύπωμα απ' την αιωνιότητα, χαρίζεις την φωνή σου
στο κύμα-
Κι ο ιερέας άνεμος ντουμάνιασε το πέλαγο με τον καημό μου, πόσο
ερωτευμένος είμαι με το ανυπόστατο φωνήεν
των χειλιών σου!
ερωτευμένος είμαι με το ανυπόστατο φωνήεν
των χειλιών σου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου