Ποιούς κίονες αγαπά ο ήλιος και ποιοί
στηρίζουν των δασών το αέτωμα; Ευθύς
εξαρχής,
του ουρανού το αντιστύλι,
λαξευμένοι στο άχραντο φως,
ξύλινο απομεινάρι απόναν κόσμο που πλανιέται
μες την γεμάτη ερημιά
του τοπίου,
ξημερώματα,
ο λαύρος τελάλης της μέρας
εξαπολύει τα πάθη του πάνω
στην χώρα των φυτών και των πνευμάτων,
και οι νύμφες
όλες χορεύουνε,
όπου κι αν πας,
μες την εικόνα όλες πλάστηκαν
οι δραπετεύσεις..
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου