Εικόνας το εγκόλπιο..

Από την εικόνα τι καταλαβαίνεις και λιώνει

Από ορέξεις και σφρίγος ο Αύγουστος;

Κινούνται επικές αγχόνες, η ζέστη

μας δίκασε,

Περιπλέουμε σύνορα ακαθόριστα·

Στο ειρμό μιας σελήνης, οι νύχτες

αναποδιάζονται

και εμφανίζονται

αλλόκοτα τέρατα·

Ακούγονται φωνές συνθλιμμένες, οκνές,

Ευώνυμα, οι αυλές στολίζονται με λυρικές

βοκαμβύλιες

Μια λεμονιά, δίφορη, σκορπά ατασθαλίες

στον ντουνιά,

Ο κήπος ζητά την εύνοια των ηλιαχτίδων,

Μυρίζει γιασεμί μες τον μπελαλίδικο άνεμο, μυρίζει

συμπάθεια·

Από την εικόνα καταλαβαίνεις το νόημα το μέγιστον, εκεί

Όπου ο κήπος επαναλαμβάνεται, ως να κατρακυλήσει

Κάπου κοντά στην άγουρη θάλασσα..