Ζητώ την εικόνα, είδωλο μακρινό κι αδιάλειπτο
Αντεστραμμένο μες την άθεη αιωνιότητα,
Κλέβοντας χρώμα και σκιά από το υπερπέραν, τοκίζοντας
Το σχήμα της, την μουσική
Του περιβάλλοντος, τον ξαφνικό ήχο
Ενός πουλιού που τρόμαξε και πετά
Προς τον ουρανό αναζητώντας
Ελευθερία χαρά του.
Ζητώ την εικόνα, ζω την καυχησιά της, το μεγαλείο της, την
ιερή
Σιωπή της, όταν
Επικρέμαται πάνω από το χάος
Της πραγματικότητας και τα πάντα μέσα μου αλλάζει
Που φλυαρούν να φτάσουν σε μια συμφωνία αναγνωσμένων λόγων
και ηθών..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου