Τρέχει απ' την παλιά βρύση η συλλαβή του νερού κι όταν
το ποτιστήρι γέμισε,
μισός ήλιος στα δέντρα και κάπου εισχώρησε,
ένα αεράκι
που σκούντηξε τα αποδημητικά πουλιά σε εγερτήριο,
τιτιβισμοί
μελωδικοί,
και άσπρα λόγια της θαλάσσης,- μ' αρέσουν
οι σιωπές, όπως τις θησαυρίζω
κάτω από την επικράτεια των θαλερών φυτών, ποιητικά
σκευάζοντας λόγια περιχυμένα το ροσόλι
του ημερινού φεγγαριού- σάλπιγγες
ιλαρές πριχού ο Αύγουστος
τελειώσει και τα ρήματα των αισθημάτων πάψουνε την θλίψη
που ενορχηστρώνει η εποχή..
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου