Α ιέρεια μέσα στο φως του φεγγαριού

Φόρεσε τα παπούτσια σου και πάμε

Φεγγάρι μαγνητικό φεγγάρι δοσίλογο

Φεγγάρι που αναστατώνει τα νερά

Φόρεσε τα παπούτσια σου και ακολούθα

Τον τρόπο του, τον απολογισμό του

Βρες τον χαρακτήρα του μέσα στην νύχτα

Εγώ είμαι εσύ και εσύ είσαι εγώ

Αγαπιόμαστε σαν ένα αστέρι το άλλο

Ακούμε την θλίψη της θάλασσας

Τον ώριμο ήχο του πρωινού

Δες πώς αρχίζει η μέρα

Να τραβά τις ωραίες κουρτίνες της

Υπερασπίσου το ελεητικό γύρω σου φως

Είσαι μια αμαζόνα που σχεδόν δεν υπάρχει

πουθενά

Παρά μόνο στην σκέψη μου

Και στων ονείρων μου τον ζωντανό βυθό

Έχεις μάζα από ανεξακρίβωτο χάος

Σε προκαλώ να υπάρξεις

Με τον τρόπο που ήθελα

Η ζωή να μου χαρίζει αγάπες..

Α ιέρεια μέσα στο φως του φεγγαριού

Λουσμένη και με ξέπλεκα μαλλιά σου

Κόψε τους δεσμούς με το σύμπαν των λέξεων

Και ας μιλήσουμε με την αφή που αποθεώνει

την σάρκα:

Αρχαίοι τρόποι που γι αυτούς που ξέρουν είναι πάντα ζωντανοί..