Νοσταλγία…

Αυτό που είναι δίπλα μας αυτό θα μας προδώσει

Αφήνοντας κάποτε να το κλέψει η θάλασσα

Σαν ζωή που την φυσάει ένας φιλόδοξος αέρας

Και χάνει το νηφάλιο βάθος της.

Κατευθείαν λευκά   λουλούδια που χρησμοδοτούνε    και κρύβονται

Πίσω από της γειτονιάς τα σπίτια   στον δρόμο

Που βγάζει έξω απ' του χωριού την αλάνα.

Ένας καπνός από φωτιά στο τζάκι ανεβαίνει λιγνός

Και στέλνει τα ψιθυριστά σινιάλα του

Χειμωνιάτικα λόγια

Που πυρπολήθηκαν απ' την διδασκαλία της φωτιάς.

Βρίσκω τα τρυφερά γλαστράκια σου να μου γνέφουν

Μαφιόζικα τολμήματα   στα τέλη Απριλίου   εκεί

Που κι ο αιώνας με ξάφνιασε και η ανάγνωση

Πολύ μακριά απόψε με πήγε

Στα μέρη μίας νοσταλγίας να σε είχα απόψε κοντά μου..