Αφαιρώ προσθέτοντας στην ασθενική φυλακή μου.
Τόσο σαφής και τόσο επικός.
Σαν ένας άρρωστος που ν' αναρρώσει θέλει
Ανοίγοντας τα διάφανα πνευμόνια του
στον τρεμουλιαστό κρύο αέρα.
Φιγούρες των πουλιών μες το πρωί·
κάθε κελάηδισμα είναι μια ακριβή τορπίλη
Στην θάλασσα ησυχία της Τετάρτης που θλίβεται.
Έχω σημάδια μετά, έχω τελείες
Που κινούν την παράγραφο σαν μια αμνάδα
Προς το μαντρί που ο τσοπάνος θα αρμέξει
την ικμάδα της.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου