Μεγάλο Σαββάτο…

Δεν εγεννήθηκα ν' ακούω κλαψουρίσματα·

Βρήκα το βέλος, τον προσανατολισμό του,

μόνος μου·

εναντιώθηκε ο αέρας·

Μάζεψα τα συντρίμμια μου και σου τα παραδίδω·

Με μια θυσία που με ξεπερνά

με σχημάτισες

πάνω από τον αδιάβαστο όχλο..

Ο τάφος ανοίχτηκε και δεν ήσουν εκεί-

Πώς έδειξες τόση αλήθεια απείθεια

στον θάνατο, πώς

του ξεστόμισες το "ανέστη" – πώς

πάνω σου δεν αποτυπωθήκαν οι φοβερές επιβουλές του;

Ω το Σαββάτο που σε είπε όταν εσύ ανέγνωθες άλλες σοφίες!

Ω Νίκη αυτήν την κρύα ώρα του θανάτου να την κάνεις πάλι σφύζουσα ζωή!

Μες την παλάμη σου αποτυπώθη' το μηδέν πριν να του παραβάλει το άπειρο τα θεϊκά σημάδια του!

Είδα. Οίδα.

Λαχανιασμένος και καλπάζοντας έξω από κάθε μπαγιάτικη πίστη…

                                                                                             11 Απριλίου 2015