Ο κόσμος στο όνειρό μου..

Nα κοιμηθώ, πήρα μια βάρκα απ' το φεγγάρι.

Σκεπάστηκα με το άστρο, σκεπάστηκα 
με το σεντόνι της νύχτας

Και βγήκα από την άλλη μεριά, στο ξέφωτο

Ενός όμορφου ονείρου.

Δεν ήμουν τότε παιδί- ποτέ δεν ήμουν.

Άκουγα τις φυσαρμόνικες να παίζουν λυπημένα

Κάτω από του ουρανού το ευχέλαιο.

Και προσευχόμουν-  τότε ακόμη προσευχόμουν

Αλλά ο κόσμος δεν μπόρεσε ποτέ του να γίνει πιο δίκαιος..

Ξύπνησα τρομαγμένος και αδαής.

Δεν είχα μνήμες παρά μόνο απ' τα ανθισμένα τριαντάφυλλα..