Η ποίηση χτενίζει τα τριαντάφυλλα

Η ποίηση χτενίζει τα τριαντάφυλλα

Και τα τριαντάφυλλα καλημερίζουν την ιέρεια του κήπου

με ιαχές αρώματος-

Η σκλάβα μέρα ανασηκώνει τα φορέματά της

Κάτι εωθινά πουλιά τετερίζουν ευτυχισμένα

Ένα φωνήεν γόνιμο γκαστρωμένο με μουσική

Των δέντρων λυρικά παραδίνεται

Στο διάφανο αεράκι-

Η σιωπή ταριχεύει την μοναξιά μου

Η γραφή είναι μια επανάσταση επιτυχής

Τα μάτια σου κλέβουν ατάκες απ’ τον ουρανό

Και με καθηλώνουν σε ετοιμοπόλεμη έμπνευση-

Αχνίζει ο καφές, κοιτώ τον ορίζοντα

Φώτα λιλά βαρούνε πάνω στο ατσάλι των νεφών

Ο μιναρές της άνοιξης ανάβει-

Λεβάντα εκμαυλιστική

σαν τσακμακόπετρα βαρεί πάνω στον άσπρο τοίχο

Φαίνεται ο άγγελος και φαίνεται ο θεός

Και η μελαγχολία φαίνεται που όλα τα χαρακώνει..