Μεγάλη Πέμπτη…

Μέσα στα μάτια μου λείπει ο κόσμος.

Σαν να μην είμαι πουθενά και διαβάζω

Βιολέτες που σημαίνουν πένθος και θλίψη.

Ομιλίες πίσω απ' την παλιά αυλή· άνθρωποι

Που αγαπούν τους ανθρώπους      και

Ένας αλλιώτικος θεός.

Πλένει τα πόδια τους-

εκείνοι σαστίζουν.

Η ταπεινότητα φορά την ποδιά της: μαγειρεύει

Και φτιάχνει τον άρτο να χορτάσουνε όλοι.

Τι πιστεύω απόψε που κατατρώω την χίμαιρα κι από το στόμα μου

Εξέχουν οι λέξεις,

κονιορτός από φωνήεντα σηκώνεται

κατά τον ουρανό

Και κρύβει του ήλιου το φως, την ώρα

Που η προδοσία πολλά θα κοστίσει

Στο γένος που μες τους αιώνες

κεραυνοβολήθηκε;..