Τα πάθη που χωρώ

Τα πάθη που χωρώ γι αυτά τα ίδια πάθη συγχωρώ

Και τους άλλους..

                           Όταν έρθει

Η ώρα μιας δίκης μυστικής

Στον εαυτό χωρούνε όλοι οι εαυτοί του κόσμου.

Και τότε δεν ζητάς το προπατορικό αμάρτημα, μιας

Και όλοι ίδια φταίξαμε μες το βαθύ παρελθόν κι έτσι

Δεν σώνεσαι από μικρές ισορροπίες πάνω στο μαχαίρι, δεν

Σώνεσαι γιατί αγάπησες πολύ· είσαι

Το ίδιο θύτης με το κύμα που τολμά επαναστάσεις της θαλάσσης 
πάνω στην ακρογιαλιά, είσαι

Του εγκλήματος που δεν καθορίστηκε ο αποδέκτης

Των προϊόντων μιας ανίερης χαράς..