Αστείο των καιρών…

Αυτό που επιστρέφει είναι εκείνο που μήποτες χάνεται

Αγαπημένη μου.

Μεσημέρια έχει ο Απρίλιος και δονήσεις μεγάλες και ευθείες

Κι ας πνέει τα λοίσθια.

Νταούλια των ανέμων, μπολιάσματα που τα τολμήσαμε

Κι ας ήταν κοροϊδευτικός ο άτσαλος καιρός.

Τι να φορέσεις σήμερα που ήλιος φαίνεται και κρύβεται;

Ας βάλω μία ψυχή κοντομάνικη.

Άλλαξε λέει ο Μανωλιός και έβαλε

αλλιώς τα ρούχα του- όπως η Ελλάδα.

Κάνει το σκέρτσο της πολιτικά ή δίνει άλλοθι

 σε κείνους που θα ήθελαν να στραγγαλίσουν;

Αστεία μπαλώθηκαν οι μνήμες μου.

Κι οι σκέψεις επίσης.

Κακόγουστο αστείο των καιρών..