Αυτές οι νύχτες που αγρυπνώ

Θ΄.

Αυτές οι νύχτες που αγρυπνώ

Έχουνε μάθει πια απέξω όλες τις ευτυχίες!

Τα λόγια τους φεγγοβολάνε και διαμαντικά

Παίζουν όλες τις ίριδες και λαμπαδιάζουνε τα φρύγανα του γαλαξία!

Ξέρουνε έτσι και καλά ότι αγρυπνώ γιατί πιστεύω θαύματα!

Μονάχα που μιλάω απλά, μονάχα που λατρεύω

Το αίνιγμα ενός λουλουδιού κι αρκεί

Μέσα στα μάτια μου να λέγεται ο αντικατοπτρισμός

Της ομορφιάς του κόσμου….

Βρίσκω τα λόγια πού 'ναι τωρινά και επίγεια

Που διθυραμβικά αναγγέλλονται

Στην θαλπωρή της βροντοφώναχτης μέρας!

-ηθικός πανζουρλισμός,

Θαυμάσιο

φωνήεντο

Και τόσο

Σπουδαία πυροδοτημένο!

  1987