Το σώμα του χειμώνα ξεχαρβαλώθηκε κι οι παπαρούνες
μαρτυράνε το πεισμωμένο του αίμα·
Τα δόντι του ήλιου γυάλισε νωρίς το πρωί·
Ο Άδωνης επέστρεψε από την σκοτεινή φυλακή του·
Το χώμα μίλησε, το νερό
Μίλησε- άκουσαν οι στα κρυφά μυημένοι·
Ο ποιητής ευδοκίμησε μες την φθορά- η εποχή τον σήκωσε
Στα χέρια: τόσος πόνος, τόσος θάνατος- κι αυτός
Μόνο μια λέξη, μια σεμνή, όμορφη λέξη
Που ντροπιάζει
το σκηνικό του πολέμου και αντηχεί
Πάνω απ' τις ντεραπαρισμένες πλαγιές των βουνών, στο διάβα
μίας ιστορίας βουλιαγμένης..
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου