Φτάνω στην απουσία
Από τόσο μακρινούς δρόμους
Που είναι όλοι της ψυχής
Στο βάθος
Μου γνέφει η μάνα μου
Κι από αυτήν απουσιάζω
Είμαι ομηρικός Κανένας, πιο
Τελεσφόρος από ποτέ
Δεν υπήρξα λοιπόν, δεν υπάρχω
Μόνο η φωνή μου στήνει παγίδες
Στα ευαίσθητα ορθωμένα αυτιά..
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου