Για τα αινίγματα υπήρξα, για τα αινίγματα.
Παρασκευής δεδομένης, σαν
από μια σκουριά να έλαμψε, κάτω απ' το μέταλλο, η φωνή.
Ο κόσμος δικαιώθηκε·
αυτά που ονειρεύτηκα υπήρξαν-
ναυαγισμένα βέβαια
μες τον απέραντο γιαλό.
Είδα καράβια που έφευγαν, είδα
την σιγανή βροχή
που έτρεμε πάνω από της Αττικής το μετερίζι.
Δεν υπήρξα και υπήρξα- σαν
ένα χώμα που χώνεψε μέσα του
πολλές σάρκες
και τώρα γέμισε λουλούδια
ενός Απρίλη του κοιμητηρίου..
Αναρτήσεις
4 σχόλια:
Εν όψει Μεγάλης Εβδομάδας
το ποίημα πειθαρχεί!!
φιλί
τι όμορφοι οι τελευταιοι στίχοι.... !!!
Καλό Πάσχα!!! με πολλή ποιηση!!!
Να περνάς καλά Ελένη μου-
Εγώ πάντως πάντα απείθαρχος θα είμαι-
Πώς είναι δυνατόν να πειθαρχεί το ποίημα μου;
Φιλιά!
Καλό Πάσχα Λαμπρινή-
και ευχές και για το όνομά σου!
Δημοσίευση σχολίου