...

...

ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..

13 Δεκεμβρίου 2011

Είμαι λαγωνικό που παντού θα σε κυνηγάει


Ανακάλυψέ με σαν μια ουσία που αναστατώνει τον υποταγμένο ουρανίσκο σου
Σαν ένα άρωμα που παίζει με την άτολμη όσφρηση
Είμαι λαγωνικό που παντού θα σε κυνηγάει
Πότε το θήραμα και πότε ο θύτης σου..

Δεν θα σου πω τα μυστικά που ξέρω
Θέλω να με ανακαλύψεις σκάβοντας
Μέσα σε μένα μέσα σε σένα
Αφού η αγάπη και στους δύο κατοικεί.

Α φεγγάρια που ήπια μοναχός να φτάσω
Να σε κάνω να πιστέψεις το ώριμο εγώ μου
Κινήθηκα σαν μια φευγαλέα φωτιά
Που καλπάζει στον άνεμο και όλα θέλει να τα κατακτήσει.

2 σχόλια:

~reflection~ είπε...

Στα σαγόνια της Πεινας
η ΦΥΣΗ μοιαζει με μία μπουκιά
που χαρίζεται στον Ερωτα της Ποιησης......

ΦΙΛΙ....

ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ είπε...

Κάκια
των μικρών λακωνικών σχολίων

χαιρετώ σε

ευτυχώς έχουμε της ποίησης τα δώρα
και ζούμε λυτρωμένοι!
Φιλιά!

Ετικέτες

Αρχειοθήκη ιστολογίου