Δεν ποτέ και γίνεται να ζωγραφίσεις τον έρωτα που ένα κορίτσι έχει ανοίγοντας την θαυμαστή του καρδιά.
Χρώματα έχει η αυγή πολλά να δώσει αλλά είναι ηπιότερη λέξη το πάθος όταν δημιουργεί μια λαίλαπα ακατανίκητη το ένα φιλί.
Έλα θηλυκό μου μεγάφωνο, έλα και φώναξε την χαρά σου- μεταγλωττίζεται η αισθητική περιουσία σου- σ’ αγαπώ γιατί αγαπώ την κάθε γυναίκα
που λάμπει ατενίζοντας του εαυτού της το φως.
Και αν βαδίζω σκεπτικός προς την εποχή που με θέλει να γίνω ακάνθινος
σε σένα ελπίζω
ω πλάσμα εικόνα, ω σύμβολο μιας μητριαρχικής αξιοσύνης
που με φέρνει στην υγεία της ψυχολογίας κοντά..
που με φέρνει στην υγεία της ψυχολογίας κοντά..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου