κοίτα το φως όπως πια κι εγώ το κοιτάζω.

Όμορφα εκτείνεται η στεριά επάνω σε μια θάλασσα μαγεία.

Φουμέρνω αλλά τίποτα απ' ότι ήξερα δεν είναι βέβαιο.

Πήρα αποφάσεις: θα στρέψω το λίγο μου

Ενάντια στο οικουμενικό πολύ-

Σαν να αξιώνω με τον άβολο εγωισμό μου

να ακουστώ που δεν πάει άλλο μακρύτερα.

Αυθαίρετα μες τα λεξιλόγια ύδατα:

Το ξέρω. Ήθελα όμως να ορίζω την δική μου προσευχή.

Κι ένθεος άθεος πολύ να που μια μέρα βγήκα

Σε ένα ξάγναντο που το ρημάζει η αγρύπνια μου.

Προσμετράται το ευκταίο μου στο μελλοντικό.

Καταναλώνω οξυγόνο που λάμπει.

Αναρωτιέμαι τι απ' όλα απόμεινε

Μετά που κι αν έφτασα κάπου ήταν που ήμουν πάντα στην αυτή αφετηρία.

Αν θέλεις να πλησιάσεις πλησίασε

Αλλά κοίτα το φως όπως πια κι εγώ το κοιτάζω.

Δεν θα με καταλάβεις αλλιώς..

                                                             19.8.2010