Χρήματά μου είναι οι λέξεις..

Κορινθία που τραβά το σκοινί

Το μακρινό της ιστορίας της.

Σ' εκείνο το παλιό λιμάνι που είδα μια φορά τις πέτρες

Να τις καλύπτει συνωμοτικά η θάλασσα-

Όταν ο ήλιος χτυπούσε το μακρύ κοντάρι του

Πάνω στην ράχη της γης.

Χρήματά μου είναι οι λέξεις..

Μ' αυτές αγοράζω τα πάντα:

Και τα δέντρα που πνίγονται σ' αυτόν τον ξαφνικό αέρα και τις ντομάτες

Που συνεσταλμένα και πολύ κοκκινίσανε και την θάλασσα

Που με την αυθαίρετη αρχαία αξία της κάνει

Δίκαιη την απόχτηση μιας θέσης μέσα στην εγκυμονούσα

ευτυχία αιωνιότητα..

Το άροτρο που σκίζει έτσι γλυκά την γη οργώνει

Και την καρδιά μου..

                                Άσσος Κορινθίας..