Θα εμπιστευτώ την καρδιά μου στην θάλασσα
Και σ' αυτές τις φορτωμένες ροδιές που είναι
σιλουέτες αισιοδοξίας
Θα ξαναζωντανέψω τα άστρα,
θα μείνω στο μπαλκόνι μου κοιτάζοντας
Να εργάζεται για όφελός μου ο ουρανός.
Τα ποιήματα μοναδικά που υπερασπίζονται την γλώσσα
Όπως αντέχει γύρω μας αιώνες-
Κρύπτουν και φανερώνουν, αποτίνουν
Φόρο τιμής στην ορατή και την αόρατη επικοινωνία.
Αλλά ο κόσμος υποφέρει μη μπορώντας να κερδίσει ύλη-
Κι είναι αλήθεια
Ότι πολύ σκληρύνανε οι μέρες
και μαζί μ' αυτές
κι εμείς
Θέλοντας μ' αγωνία να επιβιώσουμε
Ακόμα και με λογική εκρήξεων..
Ερμιόνη..
11.8.2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου