Να αφήνεις το φεγγάρι να γλιστρά μέσα στα ρούχα σου

Να αφήνεις το φεγγάρι να γλιστρά μέσα στα ρούχα σου

Να μπαίνει απ' το μανίκι σου σαν ένα αεράκι ελαφρό

Να κοιτάς που φύγανε γύρω σου όλοι

Να μιλάς στο κατοικίδιο αγρίμι το μέσα σου.

Τα χρόνια που πέρασαν δεν έβλαψαν την λεβεντιά σου

Ωραία να περιπολείς πάνω σ' αυτό που οι άλλοι ονομάζουν χίμαιρα.

Αν γέρασαν τα λουλούδια ή οι καρδιές των δέντρων γέρασες τότε κι εσύ

Αλλά πιο πλούσιος και μέγας είσαι.

Άκου τώρα την θάλασσα που υψώνεται σαν ένα δίχτυ αόρατο

Μες την καρδιά της νύχτας, άκου

Τον γρύλο που λέει μονότονα την ιστορία του, άκου

Που οι κουκουβάγιες αφήνουν τα μεγάλα μάτια τους να λάμπουν

Μες το παρόν σου και ανέβα ως την προκυμαία τ' ουρανού

Να δρέψεις τα λουλούδια σύννεφα..