Σκλαβώθηκαν στα ράφια μήνες κι έμειναν απούλητα τα εμπορεύματα.
Σκλαβώθηκαν οι άνθρωποι.
Εμπορευματοποιημένοι, άψυχοι, χωρίς μια αισιοδοξία.
Σκλαβώθηκαν οι ανάσες τους.
Μετά που ο έρωτας έγινε αμελητέα ποιότης.
Διστακτικός ακούω πια
Τα πάντα. Δεν ηρεμώ.
Παλεύει εντός μου
Ο εαυτός του άλλου που να γίνω θέλησα.
Νύχτες με θρέψανε τόσες.
Σωρός οι σκέψεις.
Ανοίγω κλείνω τα παράθυρα.
Είμαι νομίζοντας πως θα μπορέσω να φορέσω πια αλλιώς τα ρούχα μου των λέξεων..
16.6.2010
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Ήρθε φτωχό
Κοριτσάκι με τα σπίρτα
με χέρι απλωμενο χρόνια τωρα
κι επιτέλους συγκίνησε
τις Ψυχές των προς πώληση Προϊόντων
και όλα χαρίστηκαν
πανω στης Ποίησης το Τραπέζι
ως εδεσματα Κορεσμού της Αναγκης του Φτωχου για λίγη πολυτελεια!....
Σε φιλω...
Κάκια
τάισα την ψυχή μου μελάνι για να βγω σ' αυτό το ξέφωτο όπου οι λέξεις είναι ένα λιβάδι που πάνω του χλιμιντρούν αλόγατα ιδεών..
Καλό βράδυ!
Δημοσίευση σχολίου