Χρόνια πολλά κι υπό των ουρανών το μάτι

Από πού θα έρθεις εσύ ο μαθητής των ερώτων
Ξορκίζοντας τον θάνατο με την γαλήνη σου
Παρειά την παρειά κοιμώμενος με την πέτρα
Τελειώνοντας το αλφάβητο που η λέξη αρχαία σου χάρισε.

Α το τραγούδι που έμαθες απ’ τα πουλιά
Α το αεράκι που ωραία σε χάιδευε
Η μέρα κάνει τα τσαλίμια της στον γαλανό ουρανό
Κι απέριττα μες την ψυχή του σύμπαντος ωραία χαράσσεται.

Τούτο είναι το άγγιγμα από θεού το χέρι
Τούτο είναι το ύδωρ κάθε πλησμονής
Στα ρηχά των ονείρων ωραία ξημέρωσε
Αφήνει αχνάρι το διαμαντικό εντός σου η χαρά
Και πιο γενναία λόγια κατορθώνει η μοναξιά σου..

17.4.2012