Από την παλιά σαρκοφάγο επέστρεψε σώμα άϋλο μουσικής
σα να της έφυγε ο νεκρός και άμοιρος από αρχής να αναστήθη’
και στο ψιλό φεγγαρίσιο φως
τσουχτερό κρύο να έκανε ο Γενάρης.
Ακίνητες ώρες
σαν γύρω από μεσάνυχτα
δεύτερες παρουσίες των δέντρων
απ’ το λίκνισμα
μια δω-μια κει
απ’ τον αέρα:
επίμονα οργανωμένη ανατριχίλα.
Το θέατρο αρχαίο που υπάρχει ακόμα,
λιθάρια μαγικά όπου ηχεί ο τραγωδός,
να διδάσκει ακούγεται
από μηχανής θεό,
λύση στο ανθρώπινο.
Βρήκα τις σημασίες που βρήκα ψάχνοντας μες τα ρημάδια της ζωής
ξέροντας πως κάπου σφάλλω
και κυνήγησα του εαυτού μου εφιάλτες
σαν να ήτανε πάλι να ελπίζω να μου πει η μοναξιά
λόγια καημών…
6.1.2008
σα να της έφυγε ο νεκρός και άμοιρος από αρχής να αναστήθη’
και στο ψιλό φεγγαρίσιο φως
τσουχτερό κρύο να έκανε ο Γενάρης.
Ακίνητες ώρες
σαν γύρω από μεσάνυχτα
δεύτερες παρουσίες των δέντρων
απ’ το λίκνισμα
μια δω-μια κει
απ’ τον αέρα:
επίμονα οργανωμένη ανατριχίλα.
Το θέατρο αρχαίο που υπάρχει ακόμα,
λιθάρια μαγικά όπου ηχεί ο τραγωδός,
να διδάσκει ακούγεται
από μηχανής θεό,
λύση στο ανθρώπινο.
Βρήκα τις σημασίες που βρήκα ψάχνοντας μες τα ρημάδια της ζωής
ξέροντας πως κάπου σφάλλω
και κυνήγησα του εαυτού μου εφιάλτες
σαν να ήτανε πάλι να ελπίζω να μου πει η μοναξιά
λόγια καημών…
6.1.2008
1 σχόλιο:
Sonsuz kainat; yaşam hep güzel...
Δημοσίευση σχολίου